تحقیق شهید در قرآن

بخشی از متن تحقیق:
شهادت‌، فناشدن‌ انسان‌ براي‌ نيل‌ به‌ سرچشمه‌ نور و نزديك‌ شدن‌ به‌
هستي‌ مطلق‌است‌. عشق‌ و علاقه‌ به‌ وصال‌ محبوب‌ و معشوق، طبيعت‌ هر
موجودي‌ است‌. و همين‌ عشق‌است‌ كه‌ سبب‌ حركت‌ و جنبش‌ است‌.شهيد كسي‌
است‌ كه‌ در پرتو تجليات‌ حق‌،از خودبي‌خود گشته‌ و با انتخاب‌شهادت‌ به‌
زيباترين‌ شكل‌ در جـوار محبوب‌ قرار مي‌گيرد.اين‌پايان‌نامه‌ با عنوان‌
(شهيد و شهادت‌ از ديدگاه‌ قـرآن‌ و حديث) در چهار فصل‌ تـدوين‌ شده‌است‌.
فصل‌ اول‌ شامل‌ تعاريف‌ كلمات‌ شهيد و شهادت‌،مرگ‌ و رابطه‌ آن‌ با
شهادت‌مي‌باشد. فصل‌ دوم‌ دربـاره‌ شهيد و شهادت‌ در قـرآن‌ كريم‌ است‌ كه‌
خود بـر چهار بخش‌است‌: حيات‌ شهيد در قرآن‌ به‌عنوان‌ مهمترين‌ كرامت‌ و
ويژگي‌ شهيد در بخش‌ اول‌ بحث‌شده‌ و ديگر كـرامـات‌ شهيد از جمله‌ مقام‌
والاي‌ او نـزد خـدا، روزي‌ خـوردن، غفران‌ و بخشش‌الهي‌، رستگاري‌، و…
نيز در بخش‌ دوم‌ بحث‌ شده‌ است‌. و اما جهاد بـه‌عنوان‌ مقدمه‌ و
راهي‌براي‌ شهادت‌ بخش‌ سوم‌ را به‌ خوداختصاص‌ داده‌است‌ وبخش‌ پاياني‌
اين‌ فصل‌،درباره ي ‌هجرت‌ و رابطه‌ آن‌ با شهادت‌ مي‌باشد.شهيد و شهادت‌
در روايات‌ نيز در فصل‌ سوم‌ مطرح‌شده‌ كه‌ در چهار بخش،‌ فضل‌ و ارزش‌
شهيد در روايات‌، عشق‌ و آرزوي‌ شهادت، همطرازان‌شهيد و احكام‌ شهيد،تدوين‌
شده‌ است‌. و در آخرين‌ فصل‌ نيز به‌ بازماندگان‌ شهدا و درواقع‌، پس‌ از
شهادت‌ پرداخته‌ شده‌ است‌. اين‌ فصل‌ در دو بخش‌ تدوين‌ شده‌ كه‌ در بخش‌
اول‌به‌ وظايف‌ بازماندگان‌ شهيد و نحوه‌ عملكرد آنان‌ پرداخته‌ شده‌ و در
فصل‌ دوم،صحبت‌ ازروش‌ درست‌ برخورد با بازماندگان‌ شهيد است‌.واژه‏ى شهید و
مشتقات آن بارها در قرآن كریم درباره‏ى پیامبر، فرشته‏ى مراقب اعمال
انسان‏ها، امت اسلام، جان باخته در راه خدا، گواه و حاضر به كار رفته است؛
اما شهید به معناى فدایى در راه خدا، یكى از مقدس‏ترین واژگان قاموس دینى
است كه در قرآن كریم به صورت «مقتول فى سبیل اللّه» از آن تعبیر شده است.
اهل لغت گفته‏اند:
كشته
شدگان در راه خدا را از آن جهت شهید گویند كه فرشتگان رحمت بر مشهد او
حاضر مى‏شوند. بعضى دیگر گفته‏اند: زیرا خداوند متعال و فرشتگان بر رستگارى
او گواهى مى‏دهند.
گروه سومى نیز گفته‏اند: چون در روز قیامت از او گواهى مى‏طلبند.
به طور كلى شهیدان داراى این ویژگى‏هاى هستند:
الف – زنده بودن در نزد خدا؛ «و لا تقولوا لمن یقتل فى سبیل اللّه أموات بل أحیاء ولكن لا یشعرون». (1)
ب
– از روزى خداوند در عالم برزخ بهره‏مند مى‏شوند؛ «و لا تحسبنّ الّذین
قتلوا فى سبیل اللّه أمواتاً بل أحیاء عند ربّهم یرزقون». (2)
ج – مورد مغفرت خدا قرار مى‏گیرند؛ «و لئن قتلتم فى سبیل اللّه أو متّم لمغفرة من اللّه و رحمة خیر ممّا یجمعون». (3)
د – پاداش بزرگ دارند؛ «و من یقاتل فى سبیل اللّه فیقتل أو یغلب فسوف نؤتیه أجراً عظیماً». (4)
ه – اعمال شهیدان هرگز تباه نخواهد شد؛ «و الّذین قتلوا فى سبیل اللّه فلن یضلّ أعمالهم». (5)
و
– شهادت كفّاره‏ى گناهان و ضمانت بهشت است؛ «فالّذین هاجروا و أخرجوا من
دیارهم و أوذوا فى سبیلى و قاتلوا و قتلوا لأكفّرنّ عنهم سیّئاتهم و
لأدخلنّهم جنّات تجرى من تحتها الأنهار ثواباً من عند اللّه».
قرآن کریم دربارة ‘شهدا’ چه می‌فرماید؟ ب‌) معنای ‘شهید’ یعنی چه‌؟
برخی از آیاتی که به مقام والای شهادت و خصوصیات شهیدان راه حق اشاره می‌کند، عبارتند از:
1.
بهره‌مند شدن از حیات معنوی و روزی‌های معنوی‌: ‘وَلاَ تَحْسَبَن‌َّ
الَّذِین‌َ قُتِلُواْ فِی سَبِیل‌ِ اللَّه‌ِ أَمْوَ َتَا بَل‌ْ أَحْیَآءٌ
عِندَ رَبِّهِم‌ْ یُرْزَقُون‌َ; (آل‌عمران‌، 169) هرگز کسانی را که در راه
خدا کشته شده‌اند، مرده مپندار، بلکه زنده‌اند که نزد پروردگارشان روزی
داده می‌شوند’.
2. خوشحالی آن‌ها از نعمت‌های فراوانی که خداوند به
آن‌ها بخشیده است‌: ‘فَرِحِین‌َ بِمَآ ءَاتَـئـَهُم‌ُ اللَّه‌ُ مِن
فَضْلِه‌ِ وَیَسْتَبْشِرُون‌َ; (آل‌عمران‌، 170) آن‌ها به خاطر نعمت‌های
فراوانی که خداوند از فضل خود به آن‌ها بخشیده است‌، خوشحالند و به خاطر
کسانی که (مجاهدانی که‌) بعد از آن‌ها، به آنان ملحق نشدند (نیز)
خوشوقتند’.